سالهاست نوشته‌های آیدا احدیانی را می‌خوانم. اوایل فقط در وبلاگش پیاده‌رو می‌نوشت. بعد کتاب داستانش چاپ شد و فایل پی دی اف آن را برای دانلود فارسی‌زبانان داخل ایران گذاشت. بعدها در فیس‌بوک و توئیتر هم می‌نوشت. حالا مدتی است که وبلاگ انگلیسی هم دارد.
فضاسازی‌ها، توصیفات و کلماتی که استفاده می‌کند، بسیار برایم دلنشین است. خودسانسوری بسیار کمی دارد و با خواننده تعارف نمی‌کند. در قید و بند جلب نظر مساعد مخاطب نیست. آنچه در ذهنش می‌گذرد را بسیار جذاب می‌نویسد.
مهم‌ترین ویژگی‌اش طنز دلچسبی است که در نگاهش به اطراف و در نوشته‌هایش وجود دارد و باعث می‌شود بعضی‌هایشان را بارها و بارها بخوانم.
به نظرم کسانی که در بزرگسالی هنوز توانسته‌اند نگاه سرخوشانه به دنیا را حفظ کنند، وجودشان غنیمت است چون مشکلات و ایرادات زندگی بشر، خودبه‌خود ما را به ناله کردن و غر زدن می‌کشاند.
پی‌نوشت: آیدا احدیانی ساکن کاناداست و وبلاگش در ایران فیلتر است.
- ۹۶/۰۶/۲۹