دارن هاردی در بخشی از کتاب اثر مرکب، توصیه می‌کند اگر می‌خواهیم عادت بدی را کنار بگذاریم، جزئیات مربوط به آن را بنویسیم. او خوردن و پول خرج کردن را مثال می‌زند. من از لحظه‌ای که این قسمت کتابش را خواندم، خوردن‌ها و خرج کردن‌هایم را می‌نویسم.
گزارش خوردنم را هر دو هفته یک‌بار به دکتر تغذیه می‌دهم. به خوراک روزانه‌ام دقت می‌کنم و واقعاً همان‌طور که هاردی نوشته، نتایج مفید این ثبت گزارش را در عمل می‌بینم.
نوشتن گزارش خرج کردن‌هایم باعث شد بتوانم برای کارهایی که مدت‌ها بود به خاطر هزینه‌های مالی آنها را عقب می‌انداختم راحت‌تر تصمیم بگیرم. مثلاً حق ویزیت دکتر تغذیه، هر دو هفته یک‌بار، به کیف پولم فشار می‌آورد ولی قبلاً حدود همین مبلغ، صرف خرید خوراکی‌های مختلف از فست فود یا رستوران یا فروشگاه می‌شد.
پی‌نوشت: قبل از آشنایی با متمم، اسم کتاب اثر مرکب نوشته‌ی دارن هاردی را شنیده بودم اما فکر می‌کردم یکی از همان کتاب‌هایی است که درباره‌ی موفقیت نوشته شده‌اند و من مدتی چندتا از آنها را خوانده و از توصیه‌هایشان اشباع شده بودم. در یکی از تمرین‌های درس توسعه‌ی کلامی، چندین کامنت بود که همه درباره‌ی تأثیرات مثبت این کتاب بر زندگی‌شان نوشته بودند. خواندن آنها مرا مجاب کرد که اثر مرکب را حتماً بخوانم و به قدری مفید بود که تا مدتی به هرکس رسیدم، توصیه کردم حتماً آن را بخواند.